Reisje 2024 Klompenmakerij Dussen en Dordrecht
Woensdag 21 augustus, een heerlijke zomerdag. Aangename temperaturen, een lekker zonnetje en een fijne groep van 46 leden die klaar staan voor een reisje naar een klompenmakerij in Dussen en een bezoekje aan Dordrecht. Exact om 08.45 uur start driver Siebe de EMA bus en vertrekken we richting Dussen.
Na wat ‘verplichte’ kilometers snelweg verlaten we die en rijden binnendoor verder. Een passage over de brug van de Bergsemaas doe je niet iedere dag en de rivier licht er in de zon prachtig bij. Kort daarna rijden we de binnenlanden van Zuid-Holland in en om bij dé fraaiste klompenmakerij van Nederland te komen lijkt het bijna ‘kruipdoor-sluipdoor’. Maar we kijken de ogen uit en Siebe parkeert netjes op de ruime P.
Uitleg of conference!
De klompenmakerij van Peter den Dekker ziet er behalve fraai ook erg knus uit. Overal waar je kijkt hangen klompen te drogen, wel 500 paar! De koffie met schuimgebak staat klaar en gaat erin als koek! Na het tweede bakje worden we uitgenodigd in de klompenmakerij zelf. Hier staan meer dan 100 jaar oude, maar nog goed werkende machines klaar die door Peter in zijn uitleg worden gedemonstreerd. En wat een prater is die man. De ruim vijf kwartier durende uitleg had meer weg van een interactieve conference! Wat hebben we gelachen én geleerd over het, helaas uitstervende, klompenmakersvak. Na afloop staat er een prima lunch mét de voor ons onmisbare kroket klaar. Dus… smullen maar.
Relaxen in Dordrecht en diner in Dongen
We laten Dussen achter ons en rijden naar Dordrecht. Daar op de Merwedekade aangekomen gaat ieder zijn weg. Alles is in de binnenstad relatief dichtbij dus zijn er kleine musea bezocht, maar ook de terrasjes doen op deze fraaie dag goede zaken. Terug in de bus vervolgen we de trip naar restaurant de Viersprong in Dongen. Hier zijn wij als CGPA al eerder geweest en dat was toen goed bevallen. Zo ook deze keer. Een prima driegangen diner met betaalbare drankjes. Waar maak je dat tegenwoordig nog mee! Maar ook hieraan komt een eind en zijn we genoodzaakt om op Uden aan te gaan. Daar aangekomen gaan alles deelnemers weer op huis aan. “Ut war kei tof,” krijg ik bij het afscheid in mijn oor gefluisterd, en daar sluit ik mij volledig bij aan. Dank aan onze reiscommissieleden Marijke en Huub, die dit weer op voortreffelijke wijze hebben georganiseerd.
Gerard van der Hoeven
